Tegen anderen opkijken
Als ik aan helden denk, komen er plaatjes van mensen bij me op. Ik ken ze amper. Ik ken wel hun foto’s en wat er over ze gezegd wordt. Al mijd ik vaak het nieuws, toch weet ik er van. Ik voel nauwelijks de neiging om mijn leven met dat van hen te vergelijken. Want de afstand is te groot, mijn leven raakt het niet. Een stukje dichterbij ligt het totaal anders. Daar overlapt het wel. Ik vind daar wat van, althans mijn gedachten vallen in hun oude patronen. Ken je dat? Dat je jouw leven met een ander gaat vergelijken en de ander vaak stukken beter presteert? Die helden kunnen je het behoorlijk moeilijk maken. Jammer, want je bent te uniek om te kunnen voldoen aan de ander. Je eigen weg lopen kenmerkt zich juist door geen voetstappen van een ander te volgen. Ik wil het daarom graag over andere helden hebben. Die veel meer aandacht verdienen, waar we tegenop mogen kijken. Wie weet heb ik het wel over jou.
voelen en doorgaan
De helden waar ik zo van houd, zijn mensen die op een rotdag toch een boodschappenlijstje maken. Of iemand die heel diep zit en de volumeknop in de auto gewoon wat harder zet en keihard mee gaat zingen. Als je een dag vrij hebt, bar weinig hebt gedaan, wel alle chocola op is, maar toch aardig blijft tegen jezelf. Een held die na een aanvaring met haar dochter op nieuw het meisje kan zien achter al dat idiote gedrag. Het niet persoonlijk neemt, verbinding zoekt en godzijdank zichzelf best een goede moeder vindt. Wat ik ook zo ontzettend knap vind, is dat je stilletjes je verdriet, je vervelende gedachten of je angst op zoekt. Geen Facebook checken voor de zoveelste keer, geen tv aanzetten of maar lekker bezig blijven. Echt stil zijn, het ongemak er laten zijn. Stuk voor stuk helden, die ons laten zien hoe normaal het is om je niet zo goed te voelen. Ze voelen het én toch rapen ze zichzelf liefdevol bij elkaar. Heldengedrag.
dit is het
Hoe kom je erbij om stil te gaan staan bij je ellendig voelen? Dat lost toch niets op? En ik ben dan echt minder gezellig. Maar realiseer je, opboksen tegen hoe goed en fijn het allemaal maar moet zijn, kost je energie. Alsof je een bal onder water wil duwen. Laat die bal omhoog spatten, voel de druppels over je gezicht gaan. De druppels die staan voor alles wat er met jou gebeurt vandaag. Het kan zo’n opluchting zijn om dit te mogen voelen. Je vecht niet meer tegen alles en je hoeft jezelf ook niet op nieuw uit te vinden of van alles aan jezelf te verbeteren. Dit is het. Niet meer en niet minder. Pas als je voelt wat er speelt, dit accepteert, dan komt er vanzelf een actie die jou goed doet. In alle rust mag je zijn wie je bent. En niet gaan vergelijken met die ander, die staat misschien in de sportschool en jij kijkt juist wat langer uit het raam. Dat is prima. De enige held die dit kan klaren dat ben jij.
Met dank aan alle helden in mijn praktijk en de mensen in mijn omgeving die delen hoe het echt met ze gaat.
Alle liefs voor jou,
Karin
Zou je hier graag vrijblijvend verder over willen praten? Stuur mij dan een berichtje. Ik ontmoet je graag.
Er is een verlangen bij mij om mijn gedachten in woorden te vangen. Om zo meer bewustzijn te creëren in mijn leven. Het is een diepe passie om te voelen dat de woorden er zijn en dat ik ze enkel nog op papier hoef te zetten. Lees je mee? Het zijn geen vaststaande feiten. Het zijn woorden die op dit moment passen bij mijn leven, bij mijn stemming en bij de verhalen die ik hoor in mijn praktijk voor life coaching. Wisselend van kleur, klank en richting, maar hopelijk wel herkenbaar voor jou. Om meer te zijn wie je bent, in dit moment. Graag nodig ik je uit om mee te lezen, precies zoals je nu bent. Lees mijn blogs, verwonder je en laat je inspireren.